Haberler
Eğitime Erişim Sorunu Teknik Aksaklıklarla Sınırlı Değil
Eğitimciler, salgın sürecinde uygulanan uzaktan eğitimi sitemiz için değerlendirdi:
Pandemi nedeniyle internet ve televizyon aracılığıyla uzaktan verilen eğitim sürecini genel olarak nasıl değerlendiriyorsunuz? Öğrencilerin uzaktan eğitim araçlarına ulaşma imkânları çerçevesinde bir değerlendirme yapar mısınız? Eğitim-öğretim süreçlerinin tek bir merkeze bağlı olması salgın gibi kriz anlarında hangi semptomları göstermektedir? Herkes için daha iyisi nasıl mümkün olabilir?
Alaattin Uras:
EĞİTİME ERİŞİM SORUNU TEKNİK AKSAKLIKLARLA SINIRLI DEĞİL
Tüm dünyayı derinden sarsan ve elektron mikroskobuyla ancak görülebilen bir virüs, eğitimi de derinden sarsmış ve eğitimi yeniden düşünmeye, onu dönüştürmeye zorlamıştır. Kuşkusuz pandemi ilan edilmeden önce de eğitim sistemi birçok sorunla boğuşmaktaydı ancak bu sorunlar ortaya çıkan yeni sorunlarla çarpan etkisi yapmıştır.
Pandemi sonrası gelişen olaylar, süreçler ve ortaya çıkan yeni olgular yüz yüze eğitimin örtmüş olduğu meseleleri daha bir görünür kılmış, eğitim sisteminin kırılganlığını bütün çıplaklığıyla ortaya sermiştir. Yüz yüze eğitimin, dev bir halı gibi altına süpürülen sorunları nasıl örttüğünü ortaya çıkan kaosla daha iyi anlamış olduk.
Türkiye’de ilk Covid-19 vakası ortaya çıktıktan sonra okullar hemen kapatılmıştır. Bu önemli adımdan sonra EBA kanalları devreye sokularak iyi bir reaksiyon verildiğini düşünüyorum. Televizyon ve uydu alıcılarının hemen hemen her evde var olduğu düşünüldüğünde, öğrencilerin eğitime ulaşımı noktasında ufak tefek bazı sorunlar dışında ciddi bir mesele ortaya çıkmamıştır.
Okulların kısmi olarak yüz yüze açılması ve büyük çoğunluğunun ise uzaktan eğitimle devam etme kararının alınmasından sonra ortaya çıkan yeni sorunlar için ise, pandeminin ilan edilişinden beri hiçbir şey yapılmamış, Ziya Selçuk’un sık sık farklı senaryolar üzerinde çalışıldığını belirtmesine rağmen ortaya çıkan fotoğrafta öyle olmadığı ve durumun tam bir felaket olduğu görülmüştür. Marttan sonra televizyon üzerinden verilen dersler bu sefer EBA çevrimiçi sosyal eğitim platformu üzerinden canlı derslerin diğer kademelere de yaygınlaştırılması ve desteklenmesiyle başladı her şey.
Yeni dönemin ilk günü yukarıda bahsettiğim kaosun ve kıyametin koptuğu andı. Öğretmenler, öğrenciler, veliler ve eğitimin diğer paydaşları cehennemi yaşadı desek, yeridir. 21 Eylül günü sabah dersi olanlar ne EBA sayfasına girebilmiştir, ne de canlı derslere bağlanabilmiştir. Eğitim çalışanları ve öğrencilerin karşılaştığı tek şey ekranda beliren ‘ÇOK KALABALIK’ yazan ve büyük puntoların üstünde olan öğrencilerin gösterildiği ‘şirin’ bir grafikti. Bu erişim sorunu üzerine Milli Eğitim Bakanının yaptığı açıklamalar ise bardağın dolu tarafını göstermekti. Çok fazla talep var diyen Milli Eğitim Bakanı Ziya Selçuk, “İnanılmaz bir talep var. Özellikle yüz yüze eğitimin başladığı günlerde büyük bir sıçrama oluştu. Bu altyapı giderek daha da güçlenecek ve bu talebin karşılanması için de her türlü tedbiri alıyoruz.” diyerek bardağın boş tarafının daha fazla olduğunu gözden kaçırmaya çalışarak güya olumlu bir hava varmış gibi konuşmuştur. Ancak gerçek çok farklı ve eğitime erişim meselesi çok ciddi boyutlarda sosyal bir problem olarak büyümeye devam etmektedir.
Tabi eğitime erişim sorunu teknik aksaklıklarla sınırlı değil. Bundan çok daha derin meseleler, teknik sorunlar giderilse bile dağ gibi çözülmeyi beklemektedir. Her şeyden önce yoksulluk bu yeni dönemde de katmerleşerek büyümekte ve eğitime erişimde en büyük bariyeri oluşturmaktadır. Diyebiliriz ki yoksulluk meselesi bitirilmeden uzaktan eğitime erişim sorunu hiçbir şekilde bitirilemez. Bu da bugünden yarına olabilecek bir şey değil ve sadece Milli Eğitim Bakanlığı’nın meselesi de değil.
Düşünün ki basit bir tablet alamıyor velilerimiz. Evlerinde, 21. yüz yılda internet yok. Var olan telefonları ise hangi çocuğa yetişsin! Baba sabah işe gidiyor. Evde annenin telefonuyla, diyelim ki üç çocuklu bir ailede tek bir telefon var, nasıl yetsin!
Bu sorunları palyatif çözümlerle de gideremeyiz. Çünkü bu bütün çocuklara ulaşmayı garantileyemez. Yapılan hayır kampanyaları da ucuz bir şovdan öteye gitmez. Hayır bu Acun’un çözebileceği bir sorun da değildir! Zaten ortada tek bir sorun da yoktur. Devletin önünde gerçekten büyük bir problem duruyor ve geçmişte yapılanlar ve yapılamayanlar bu durumun ortaya çıkmasına yol açmıştır.
Öneriler
Canlı dersler sanki uzaktan eğitimin tek yoluymuş gibi algılanıyor. Bu anlayıştan vazgeçilmelidir. Öğretmenler çok değişik araçlar kullanabilmelidir. Örneğin eğitimde Web 2.0 araçları hayli yaygın olarak kullanılmakta. Birçok farklı internet sitenin sunduğu içerikler, videolar da uzaktan eğitim olarak da okunmalıdır. Bunun dışında örneğin Anadolu Üniversitesi’nin Açıköğretim Fakültesi ve Uzaktan Öğretim şekli çok boyutlu bir şekilde yürütülebilmektedir. Orada okuyan bir öğrenci e-kampüse girerek istediği içeriğe ulaşabilmektedir. Sınavlarını dahi uzaktan yapabilmektedir. Bu bağlamda Milli Eğitim Bakanı’nın sınavların yüz yüze yapılacağına dair açıklamalarını da tehlikeli bulmaktayım.
EBA’yı da gördüğüm kadarıyla birçok öğretmen kullanıyor. EBA’ya getirilen harici ders tanımlamasıyla birlikte bu platforma yine Zoom’a yönlendiriyor. Yani Zoom’a dolaysız bir şekilde bağlanabilecekken, neden EBA üzerinden bağlanmaya zorlanılıyor? Orada olan basit bir link oluşturma aslında… Eğitimi tek elden yönetme, devlet kontrolü yine de elinde tutmak istiyor ama ortaya çıkan sonuç EBA’daki yükü arttırıyor.
İkincisi, EBA’yı dünyaya propaganda etmeyi bir an önce bırakıp, gerçek sorunlarla yüzleşilmeli. Uzaktan eğitimde dünyaya sunulduğu gibi bir tablo yok aslında.
Tüm bunların dışında Ağustosun son haftası seminere alınan öğretmenler ne telafi eğitimin nasıl olacağı, ne de yeni dönemin nasıl şekilleneceği hakkında tek bir bilgi elde edememiştir ve okulların yüz yüze açılacağı ve uzaktan eğitimin başlayacağı son günlere kadar da doğru düzgün bir bilgilendirmeyle veyahut demeçle karşılaşmamıştır. Dedikodu, söylenti, sosyal medya ve internet sitelerinde dolaşan isimsiz ve imzasız dilekçelerle hareket etmeye zorlanmış, öğretmenler karanlık bir tünelde yol almaya çalışmışlardır. Öğretmenler ücret tehdidiyle hareket ettirilerek sanal dünyada dolaşan ders çizelgesine göre örneğin ilkokullar için günlük 6 ders işlenmeye zorlanmıştır. Üstelik bahsedilen yazının asılsız olduğuyla ilgili bir açıklama da yapılmamış, nitekim sonraki günlerde günlük ders sayıları düşürülmüştür. Zik zak çizerek gidilen yolda, eğitim verenler ve eğitim görenler olarak, haddinden fazla yük bindirilerek ve bunun da stres olarak ortaya çıktığı düşünüldüğünde, bu ortamda nasıl sağlıklı kalınacağını tahmin edebilirsiniz.
ChatGPT ile gündelik yaşama dek uzanan yapay zeka modelleri ile artık yeni bir çağı yaşıyoruz. Dünyanın en büyük sermaye gruplarınca fonlanan OpenAI’nin geliştirdiği ChatGPT artık görsel tanıma, sesli yanıt ve belge analizi bütünleşik birçok görevi birlikte daha hızlı yerine getiriyor. Chatgpt’nin yanı sıra Deepseek, ManusAI, Claude gibi farklı yapay zeka projeleri de artık teknolojiyi “yardımcı” pozisyonunun dışına çıkararak “öğretici” konumuna taşıdığı görülüyor.
Yapay Zeka Ne Vaat Ediyor?
Çin merkezli bir ekip tarafından geliştirilen DeepSeek-V2, matematiksel işlem kabiliyeti ve okuduğunu anlama becerisinin yanı sıra özellikle çok adımlı muhakeme yetenekleriyle öne çıkıyor. Sanayi devriminden bu yana teknolojiyi bir yardımcı olarak düşünen insanoğlu için ise artık yapay zeka “zeki ve bağımsız bir var olma” alanına dönüşüyor. Türkiye’de yapay zeka alanında önemli girişimlerin geliştiricileri arasında yer alan Bager Akbay, bu değişimi sanat üzerinden tarif ederken yapay zekanın aslında nasıl belirleyici bir pozisyona gelebileceğinin de altını çiziyor:
Bager Akbay, yapay zeka modellerinin gelişimini Türkiye’de takip eden önemli akademisyenlerden
“Yapay zeka sonuçta bazı şeyleri kolaylaştırırken bazı şeyleri zorlaştıran bir araç. Mesela toplumsal olarak kabul edilen ‘güzele ulaşma’yı kolaylaştırıyor. Teknik bazı işleri yapmamızı kolaylaştırıyor. Bunları yaparken istediğimiz bir şeye ulaşmak için yaşanacak yolculuğu yok ediyor. İstemediğimiz bir şeyi kabullenmemize, uyumlanmamıza sebep oluyor farkında olmadan. Yani ‘toplumsal güzel’i istediğimiz şeye tercih edebiliyoruz orada. Dolayısıyla orada bir zorlaştırma var. Yani çok klasik bir şekilde üretimi artırıyor.”
Yapay zekanın öğrenme ve deneyimleme süreçlerini değiştirdiğini ifade eden Akbay, estetik gibi insan olmakla doğrudan ilgili tanımlamaların bile zamanla değişebileceğini öngörüyor. Aslında Midjourney gibi farklı yapay zeka modellerin giderek daha “insan benzeri” içerikler üretmesi insana yalnızca soru sorma açısından bir inisiyatif bırakmış oluyor.
Yapay zeka yalnızca sanatsal ve görsel iletişimde öne çıkmış değiş. Yakın zamanda yeni bir “arama” deneyimi sunan Perplexity AI gibi sistemler de yapay zekanın uzmanlaşması konusundaki ilerlemeyi gözler önüne seriyor. Perplexity, sıradan bir arama motorunun ötesinde, kullanıcıya kaynaklı ve akademik nitelikli cevaplar sunarak araştırmacıların yeni gözdesi haline gelmiş durumda. Bu durum araştırma sürecini fazlasıyla kısaltırken şu soruyu da yeniden gündeme getiriyor: Öğrenme ve araştırma esnasında kaynaklar arasındaki bağı ve önem sırasını artık kim belirliyor? Görünüşe göre yapay zeka üzerinden milyarlarca içeriği tarayan bir araştırmacı için neyin önemli olup olmadığı konusu artık yapay zekanın takdirinde.
İnsan ve Yapay Zeka Arasındaki Sınırlar Silikleşiyor
Yapay zeka algoritmalarının “derin öğrenme”yi daha ustaca yapmaları ve daha çok kaynağa erişimleri aslında yeni çağın gerçek habercisi olabilir. Algoritma ile insan üretimi arasındaki içerik farkı her geçen gün daha da kapanıyor. Bir zamanlar yalnızca insanların yazabileceği düşünülen şiirler, akademik makaleler, haber analizleri artık yapay zeka tarafından saniyeler içinde üretilebiliyor. Bu da şu soruyu gündeme getiriyor: Gelecekte insan emeğine ne kadar ihtiyaç duyulacak?
Sosyal medya içeriklerinden, müşteri hizmetlerine; tıp, hukuk ve mühendislik gibi uzmanlık alanlarına kadar birçok sektörde yapay zekanın hem yardımcı hem de üretici bir aktör olarak rol aldığına tanıklık ediyoruz. Bu değişim, sadece iş gücünü değil, insanın toplumsal konumunu da yeniden şekillendiriyor.
Manus AI ile Yapay Zekada Yeni Bir Sıçrama: Uzmanlaşmış Modellerin Yükselişi
Yapay zeka dünyasında son dönemde öne çıkan bir diğer model de Manus AI oldu. Henüz geniş kitlelerce tanınmasa da, Manus AI özel görevlerde derinlemesine uzmanlaşmayı öngören yapısı algoritmalar arasında bir kırılma yaratabilir. Bu model, özellikle hukuk, finans, tıp ve teknik mühendislik gibi yüksek bilgi yoğunluğu gerektiren alanlarda daha derin, doğru ve profesyonel yanıtlar verebilmesiyle öne çıkıyor. Her şeyi bilen yapay zeka modelleri yerine bağlamları anlayan, veriler arasında etkileşimi doğru konumlayan bu tip yeni modellerin makine öğrenmesinde yeni gelişmelerin de habercisi sayılabilir.
Economist dergisinin 13 Mart 2025 tarihli “With Manus, AI experimentation has burst into the open” başlıklı makalesi, Manus adlı yapay zeka aracının internet üzerinden karmaşık görevleri bağımsız olarak gerçekleştirebilme yeteneğini vurguluyor. Manus, sosyal medya hesapları oluşturma, strateji belgeleri hazırlama ve etkinlikler için rezervasyon yapma gibi görevleri yerine getirebiliyor. Bu gelişme, yapay zeka deneylerinin daha açık ve erişilebilir hale geldiğini de gösteriyor
ChatGPT’nin çok yönlü yapısının aksine, Manus AI daha dikey alanlarda uzmanlaşma stratejisi izliyor. Örneğin bir tıp metni analizinde ya da hukuki yorumda, sadece dil kurallarını değil aynı zamanda alan bilgisine dair bağlamsal derinliği de hesaba katıyor. Bu da onu özellikle profesyonel kullanımda güçlü bir araç hâline getiriyor.
Makine ve yapay zekanın birleşimi
Teknoloji ve Makineleşme ‘İşçileri’ Tehdit Ederken Yapay Zeka ‘Beyaz Yaka’yı Gereksizleştiriyor
Ludizm adıyla bilinen ve 19. yüzyıl İngiltere’sinde bağlayan makineleri kıran işçiler bir gerçeğin farkına varmışlardı: Endüstrileşen bir üretim ortamında insan gücü yerini zorunlu olarak makineye bırakacak. Adını bir örgü makinesini kırarak hareketi başlatan Ned Ludd’dan alan Ludizm, tarihte ilk kez örgütlü bir teknoloji karşıtlığı olarak görüldü. 1779’dan 1850’lere kadar İngiltere’den kıta Avrupa’sına kadar yayılan hareket Osmanlı’da bile karşılık buldu. 1839’da Rumeli’deki İslimiye’de kadın işçiler örgü makinelerini kırmaya çalışmışlardı.
Makine kırıcıları
Teknolojinin gelişmesi ve iş gücünün makineleşmesi tüm işçileri işsiz bırakmasa da bütünüyle yeni bir dönemi inşa etti. Endüstrileşen toplumlarda işçilerin nitelik kazanma gereksinimleri ve basit kol gücü dışında üretime katılmayı gerektiren bir dizi yenileşme süreci başladı. Yapay zekanın ChatGPT ile görünür olmasına kadar makine öğrenmesinin “endüstriyel üretimdeki” yardımcı rolünü koruyacağı düşünülüyordu. Oysa şimdi gelişen modeller ve karmaşık iş akışlarını takip edebilecek analiz gücüyle yapay zeka “beyaz yaka”yı gereksizleştiriyor olabilir. Yüzlerce veriyi analiz eden bir ekonomi çalışanının görevini yada semptomlardan hastalığı belirleyen bir doktorun teşhis başarısını artık yapay zeka yakaladı. Örneğin The Guardian’ın haberine göre “Star” isimli bir robot hiçbir insan yardımı olmaksızın 2022’de hayvanlarda ince bağırsak operasyonunu başarıyla gerçekleştirdi.
Yuval Noah Harari: “Yapay Zeka İnsanlık İçin En Büyük Varoluşsal Sınav”
Yapay zekanın distopik geleceğine ilişkin popüler bir anlatıcı olan Yuval Noah Harari, yapay zekanın yalnızca bir teknoloji değil, aynı zamanda bir politik güç olduğunu savunuyor. Harari’ye göre yapay zeka, ilk defa dil üretme yetisine sahip bir varlık olarak ortaya çıktı ve bu durum insanı anlatı oluşturma tekelinden mahrum bırakıyor.
Harari “The Sapiens” ve “Homo Deus” kitaplarında yapay zekanın geleceğini de ele alıyor
Harari, bir konuşmasında şöyle diyor:
“Yapay zeka, insanın hikâye anlatıcısı rolünü çaldığında, kitleleri yönlendirme gücünü de ele geçirmiş olur. Bu, insanlığı gereksizleştiren bir kırılma noktasıdır.”
Bu bakış açısı, sadece iş kaybı değil, aynı zamanda anlam ve kimlik kaybı gibi derin toplumsal dönüşümlere işaret edebilir.
Geoffrey Hinton Uyarıyor: “Kendi Yıkımımızı Tasarlıyor Olabiliriz”
Yapay zekanın kurucu isimlerinden biri olan ve “Yapay Zekanın Babası” olarak bilinen Geoffrey Hinton, Google’daki görevinden ayrıldıktan sonra yaptığı açıklamalarda, yapay zekanın kontrolsüz gelişiminin ciddi tehditler barındırdığını söyledi.
Yapay zekanın ‘fikir babaları’ndan Geoffrey Hinton, Google’den yapay zeka ile ilgili endişeleri nedeniyle istifa etti.
Hinton’a göre, yapay zeka sistemleri artık sadece görev bazlı değil, öğrenme kabiliyeti olan, özerk kararlar alabilen varlıklar haline geliyor. En büyük endişesi ise şu:
“Bu sistemler kendi hedeflerini belirlemeye başladığında, insanın hedeflerini gereksiz veya zararlı olarak görebilirler.”
Hinton, bu gelişmelerin yalnızca iş gücünü değil, aynı zamanda demokrasiyi, etik değerleri ve bireysel özgürlükleri tehdit edebileceğini ifade ediyor.
Günün Sonunda Yapay Zeka Hâlâ Bir Araç mı, Yoksa Yeni Bir Aktör mü?
ChatGPT, DeepSeek, Perplexity gibi deepai sistemleri artık sadece araçlar değil; hayatın her alanında karar verici, bilgi üretici ve hatta anlam inşa edici bir rol üstleniyorlar. Derin öğrenmenin ve analiz yeteneğinin gelişmesi insanın araştırma, deneyimleme ve tecrübe biriktirme süreçlerini neredeyse tamamen yok ediyor. Harari ve Hinton gibi düşünürlerin uyarıları da bu bağlamda yapay zekanın yalnızca ne kadar ileri gideceği değil, kimin kontrolünde olacağı sorusunu da gündeme taşıyor.
Görünen o ki, yapay zekayla ilgili sorular artık sadece teknolojik değil, aynı zamanda varoluşsal. İnsanlık hem kendi zekâsının dijital bir yansımasıyla aynı sahnede yaşamayı öğrenmek zorunda hem de onu insan yapan “deneyimleme” süreçlerine sahip çıkmak zorunda.
YeniPencere
İsrail’in ateşkesi bozarak Gazze’de sivil katliamlarına yeniden başlaması tüm dünyada Filistin dostlarını harekete geçiriyor. Gazze’de katliamların yanı sıra yaşanan gıda krizi de artık dayanılamaz bir noktaya ulaştı. Gazze’ye kapıların açılması, insani yardımların ulaştırılması ve İsrail’in tam bir ambargo ile tecrit edilmesi talebiyle 6 Nisan Pazar günü saat 15:00’te Sirkeci Büyük Postane Önü – İstanbul’da Gazze yürüyüşü olacak. Direniş Çadırı’nın çağrısıyla yapılacak olan yürüyüş Sirkeci Büyük Postane önünden başlayacak, dünyanın gözleri önünde açlıkla boğuşan Gazze halkı için ses verilecek. Türkiye iktidarına ve başta Mısır ile Ürdün olmak üzere tüm dünya hükümetlerine yapılacak olan “Gazze için çağrı”, sadece bir hamaset değil aynı zamanda somut talepleri de yeniden gündemleştirecek.
Gazze’de açlık ve soykırım yanyana
Gazze’de Neler Oluyor? Fırınlar Kapandı, Açlık Kapıda!
Gazze’deki fırınlar artık çalışmıyor. “Bir sonraki duyuruya kadar kapalıdır” tabelaları, yalnızca işletmelerin kapanışını değil, aynı zamanda bir toplumun hayatta kalma umudunun tükendiğini ilan ediyor.
Temel gıda olan un, Gazze’de artık lüks bir ürüne dönüşmüş durumda. Dünya Gıda Programı, Gazze’de destekledikleri 18 fırının un stoklarının tükendiğini duyurdu. İnsanlar günlerce bir lokma ekmek için bekliyor; yerel fırınlar ise gaz ve un yokluğu nedeniyle tamamen durdu.
Gazze’de Ekmek Hayattır, Açlık Ölümdür
Gazze’de ekmek yalnızca bir gıda maddesi değil; hayatta kalmanın adı. Ancak bombardıman, kuşatma ve gıda kıtlığı Gazze’yi büyük bir insani felakete sürüklüyor. İsrail’in saldırıları ve ambargosu nedeniyle halk artık günde tek öğünle, hatta sadece çorba ve makarnayla yaşamını sürdürmeye çalışıyor. Özellikle çocuklar ve yaşlılar için açlık artık istatistik değil, ölümcül bir gerçek.
🔴ACİL EYLEM ÇAĞRISI
Gazze’de un tükendi, fırınlar kapandı. 1.5 milyon insan katil İsrail’in kuşatması altında ölüyor!Bu pazar İstanbul’dan iktidara birlikte seslenelim: Hamaseti bırakın! Hemen şimdi harekete geçin! Gazze’nin kahraman savaşçılarının yanında olamıyorsanız… pic.twitter.com/VzyDNkGE5U
— Direniş Çadırı (@direniscadiri) April 4, 2025
İstanbul’da Filistin Eylemi: “Gazze Ölüyor, İktidarlar İzliyor”
6 Nisan Pazar günü saat 15:00’te İstanbul’da gerçekleşecek olan Filistin eylemi, sadece bir protesto değil, aynı zamanda Gazze halkına umut olma çağrısıdır. “Hamâseti bırakın, harekete geçin!” sloganıyla Türkiye ve dünya hükümetlerine güçlü bir mesaj verilecek.
Direniş Çadırı’nın Filistin dostlarıyla birlikte sürdürdüğü ve Türkiye’nin dört bir yanında kesintisiz süren eylemlerde somut talepler dile getiriliyor. İsrail’le normalleşmeye karşı, siyonist ve emperyalist odakların Türkiye’deki uzantılarına ve açıkça soykırımın yanında tavır alan NATO’nun üslerine karşı iddialar dile getirilirken atılması gereken somut adımlar da hatırlatılıyor.
6 Nisan Pazar Günü Saat 15:00’te Filistin dostları İstanbul’da buluşuyor.
6 Ekim Pazar – 15:00 Eylem Bilgileri
📍 Buluşma Yeri: Sirkeci Büyük Postane önü
📍 Yürüyüş Güzergahı: Eminönü Meydanı
Gazze İçin Ses Ver, Sessiz Kalma!
Gazze’de insanlar gıda sıralarında hergün katliamla yüzleşiyor. Geçtiğimiz yıl yaşanan “un katliamı”, yardım için bekleyen yüzlerce sivilin hedef alınmasıyla hafızalara kazındı. Bugün ise aynı tehlike, çok daha büyük bir çapta Gazze’nin kapısında.
İstanbul’daki eylem, bu zulme karşı yükselen bir haykırış olacak. Gazze için bir torba un, bir kap yemek ya da bir damla su hayat demektir. O yüzden sessiz kalmak değil, harekete geçmek zamanı!
