Aktivizm
LGBT aktivistlerine bakalım: Cinsel yönelim veya tercihiyle tanınma, kabullenilme mücadelesi veriyorlar. Cinsel kimlikleri varoluş hâline gelmiş ve bunu gizleyip iki yüzlü davranmıyorlar. Heteroseksüelliğin kamusal, siyasal her alanda takdimini mümkün kılan haklara homoseksüelliğin, biseksüelliğin ve diğerlerinin sahip olması için uğraşıyorlar. Toplumsal cinsiyet dayatmasını kırmak için siyasileşmek zorundalar. Kişisel olanı politik olarak kodluyor ve özel alana hapsedilen cinsel kimlikleri aktivizmle kamusal alana taşıyorlar. “Ya dostsun ya düşman!” şeklinde hırçın bir siyaset yürütüyorlar.
Genetik, hormonal, nöroanatomik, çevresel veya tercih ortada bir LGBT gerçekliği var. Beden, arzu ve duygu yasakla engellenemiyor, yolunu bir türlü buluyor.
Kimi ulus aşırı şirket, devlet, siyasî oluşum, dernek, oyuncu, şarkıcı, yazar vs. LGBT’yi normalleştirip yayıyor. İşin içinde bar, kafe, otel, tatil köyü, tur, festival gibi koca bir pazar da mevcut.
Eşcinsel hareketler içerisinden baktığımızda kimi ülkelerde nikâh hakkının olması bir kazanımsa da devlet ve evlilik kurumu tartışmalı konular. Eşcinsellik devletin evlilikle tanıdığı bir hâl alınca diğer cinsel kimlikler dışarıda kalıyor.
İnsan iş gücünün çok gerekli olduğu dönemlerde aile, sermaye açısından işçi üretim yeriydi. Dijital çağda insan atıl konumda olunca eşcinsellik sermaye nezdinde kabul görmeye başladı.
Yıllar içerisinde eklemeler yapılan LGBT şemsiye bir kısaltma olsa da kendi içinde yekvücût değil. Bu harflere, aralarındaki çekişme ve farklara değinmeyeceğiz. Ancak örnek vermek adına ameliyatla cinsiyet değiştiren transseksüele (hepsi ameliyat olmuyor) kimi eşcinsellerce yapılan eleştiriyi vurgulayabiliriz: Onlar mevcut kadınlık ve erkeklik rollerini benimseyip geleneksel biçimde yaşamakla sistemi yeniden üretiyor.[1]
Cinsel Özgürlük
LGBT’ye dinen, örfen karşı çıkışlar nefret söylemi veya suçu kapsamına çabucak alınabiliyor. Oysa kendileri heteroseksizm adına neler sarf etmiyor! Tabi şiddete uğramaları, öldürülmeleri kabul edilemez.
Lût kıssası, antik Yunan, antik Roma eşcinsellik anlatısıyla nam salmıştır. Divan şiirinde, halk türkülerinde oğlancılığa dair bolca malzeme derlenebilir. Filan padişahın oğlan seviciliği, halktan evli erkeklerin oğlan düşkünlüğü anlatılır durur. Böyle örnekleri çoğaltmak durumu elbette olağanlaştırmaz.
İslâm, kadın ve erkek arasında uygun şartlar dâhilinde nikâhlı ilişkiden yanadır. Diğer hiçbir cinsel ilişkiyi kabul etmez. Lût kıssasını eğip bükerek türlü cinsellikleri meşrûlaştıranlar var. Kimi dindar “Bunlar haramsa bile Allah’ın insanları yargılayacağını, bu durumun kimseyi ilgilendirmediğini” söylüyor. Bu söylem “dini insanın içine hapseden katı laik anlayışa” paralel şekilde dini toplumsallıktan bireyselliğe havale ediyor.
Metni zorlama yorumlarla kendine uydurarak müslümanlıkta ısrar edenlerin Lût kıssasıyla ilgili iki görüşüne değinelim: Birincisine göre Lût kıssasında eleştirilen eşcinsellik değil tecavüz ve zorbalık. İkinci görüşe göre heteroseksüel erkeklerin melek kılığındaki erkeklere meyledip biseksüel davranmaları kınanmıştır yoksa eşcinseller başımıza imam bile olabilir.
Queer Düşünce
Queer’in anlamlarını şöyle sıralayabiliriz: meçhul bir orijine sahip olan, hasta ya da kötü hissetme hâli, heteroseksüel olmayan, karanlık, sapkın, eksantrik.[2]
Yukarıdaki açıklama girişiminde queer için tanımlama güçlüğü, belirsizlik öne çıkıyor. Evvelde “ibne” anlamında kullanılmışsa da 80 ve 90’lı yıllarla beraber ayrımcılığa maruz kalan kimlikleri ifade etmektedir. Kendisi bir kimlik değildir.
Queer düşünce, feminist ile eşcinsel hareketlerden beslenmişse de onlardan kopmuştur. Feminizm, “kadın” diye bastırdıkça “erkeklik” varlığını sürdürecektir çünkü kadın-erkek ikiliği birbirini besler. Trans kadınların kimi feministlerce dışlanmasına karşılık queer teoride “kadınlık özü”nün olmadığı vurgulanır. Eşcinsel hareket içerisinde de beyaz erkekler baskın ve onlar başka kimlikleri ötekileştiriyor.
Queer okumaya göre tarih içerisinde inşâ edilmiş kadın-erkek ikiliği aşılmalıdır. Cinsiyet, iktidar içeren bir yapı arz eder, dolayısıyla reddedilmedir. Cinsiyet; doğuştan sabit ve istikrarlı değildir, oluşum hâlindedir.
LGBT barındırdığı cinsiyet ve kimliklerle ayrımcılık içerir. Queer; hetero veya homo normlara karşı olup cinsiyetsiz, kimliksiz ve kategorisiz tahayyüldür.
Sonuç yerine
Queer düşüncenin aksine Allah insanı kadın ve erkek olarak yaratmıştır. Hünsâ veya cinsel organı olmadan doğmak olsun diğer etkenler olsun yaratılışta iki cinsiyetin ötesi yoktur. Hünsâ/intersex üçüncü cinsiyet değildir.
İslâm’ın haram saydığı -kadın ve erkeğin nikâhsız ilişkisi dâhil- her türlü cinsel yaşantının mahrem alanda kalmasına dair söylemler duyarız. Bunlara dikkatli baktığımızda tercih, insan hakkı ve günah işleme özgürlüğünden ziyade heteroseksüelliğin çoğunluk olduğuna dair güven göze çarpar. Tabi, mesele kalabalıkla onanma değil LGBT çoğunluk da olsa sapkındır. Nesli/ekini ilgilendiren cinsellik konusu toplumdan bağımsız değildir. Buradan da faşizm üretircesine “Herkesin özeline Platon’un devleti gibi müdahele edelim.” demiyorum.
Özgürlük söylemi her yeri etkiliyor ve dönüştürüyor. Lût kıssasını cinsel özgürlük bağlamında ele alan yorumlara değindik. Sol söylemlere baktığımız zaman da ibrenin sınıftan feminizm ile cinsel özgürlüğe kaydığını görüyoruz.
“Şimdi her şey özgür, kartlar açıldı ve hep birlikte asıl sorunla karşı karşıyayız: ORJİ BİTTİ, ŞİMDİ NE YAPACAĞIZ?”[3]
[1] Pınar Selek, Maskeler Süvariler Gacılar, Ayizi Kitap, s. 75, Ankara, 2014.
[2] Judith Butler, Bela Bedenler, Sayfa 250, Pinhan Yayıncılık, Mart, 2014.
[3] Jean Baudrillard, Kötülüğün Şeffaflığı, s. 10, Ayrıntı Yayınları, Ankara, 2010.
