Yabancı sermaye akışı ekonomileri ne kadar hızlı canlandırırsa, o kadar hızlı da enkaz haline
getirir. Her zamanki gibi böyle durumlarda en çok zarar gören halklar yoksullardır.
“İstikrar”, refahı korunması gereken “üst sınıfların ve büyük yabancı girişimcilerin” güvenliği anlamına gelmektedir.
Demokrasi, sermayenin korunması fedaisi, huzur sağlayıcısı, dini, mafyavari sistemi…
İstikrarın korunması için her türlü katliam, terör, yıkım meşrudur.
İstikrarı bozacak her hareket düşmanca harekettir. O zaman tüm düşünce, inanç ve eylemler değiştirilecek, emperyalin koruması haline getirilecektir.
Yerli işbirlikçiler iktidara getirilecek; rolleri, inançları değiştirilip kullanılır hale getirilecek. Onlar da kitleleri uyutarak inandırıp şekillendirecek, hizmete hazır hale getirecektir.
Hizmetkârlar, “İnancımıza, ideallerimize uygun yaşıyoruz.” uyuşturucusuyla emperyale hizmette kusur etmeyecekler. Çalışacaklar, üretim olmayan işler yapacaklar; tüm halkı gerek inançlarıyla, gerek geçim sıkıntısıyla, kutsal değer sloganlarıyla, yeni ideoloji tanımlamalarıyla emperyalin sömürmesini sağlayacaklardır.
Kur’an, muhatabına maruf olanı emredip iyinin yanında yer almayı önerirken kötünün karşısındadır ve uzlaşmazdır.
Sömürüye dayalı her şeyi reddeder.
Her şeyi ama her şeyi…
Hırsızlığı, şirki, nifakı, fitneyi, tefeciliği, zulmü, baskıyı, diktatoryayı, köleliği, krallığı ve saltanatı…
Kurulu düzenlerle ilişkisi reddetme üzerinedir.
O, itaatsizliği emreder.
