Türkiye İle İsrail’i Aynılaştıran Zindan

Küresel Sumud Filosunda yer alan vicdanlı ve yürekli insanlardan Ayçin Kantoğlu ve İkbal Gürpınar’ı dinliyorken aklıma ilk olarak bizim arkadaşlar geldi.

Soykırımcı İsrail tarafından zorla alıkonulup işgal topraklarına kaçırılan ve sonra zorla “sınır dışı” edilen insanlardan ikisi de kadın olarak aynı zulümleri yaşamışlardı. Türkiye’ye dönüşte başlarından geçenleri anlattılar basına:

Müslüman kadınların başörtüleri çıkartıldı, hepsi çıplak aramaya maruz bırakıldı, kendilerine su verilmedi, pis tuvaletlerden su içebilirsiniz, denildi.

Biraz geriye gidelim.

29 Kasım 2024 tarihinde İstanbul Kongre Merkezi’nde düzenlenen TRT World Forum isimli etkinlikte yaşananları kaç kişi hatırlıyor?

Soykırımcı İsrail’e petrol satan Azerbaycan şirketi Socar’ın Türkiye CEO’sunun konuşmacı olarak davet edilmesini, Türkiye’nin Azerbaycan petrolünü BOTAŞ aracılığıyla İsrail’e taşımasını, İsrail’le ticaretin gizli kapaklı şekilde sürdürülüyor olmasını protesto etmek isteyen birbirinden bağımsız ve habersiz gençler Cumhurbaşkanı Erdoğan konuşurken bu durumu protesto etmek ve soru sormak istediklerinde yaka paça sürüklenip darp edilerek salondan çıkartıldılar. Kongre Merkezi önünde protesto gösterisinde bulunan gençler de gözaltına alındı.

Yedisi kadın toplam dokuz kişi hakarete uğradı, darp edildi, tehdit edildi, 18 saat aç ve susuz bırakıldılar. Üç gün boyunca bilhassa hijyen imkanları bulunmayan nezarethanelerde tutuldular. Ardından tutuklandılar. Cezaevinde çıplak arama gibi aşağılayıcı, onur kırıcı bir muameleye maruz bırakıldılar. Başörtüleri ve feraceleri kesilerek koğuşlara sokuldular.

Ülkeler farklı, “dava” ve muamele aynı. Peki, bu nasıl oluyor?

Ayçin Hanım da İkbal Hanım da bizim ablalarımız, şahitliklerine kesinlikle inanıyoruz. İnanmayan var mıdır? Peki Cumhurbaşkanını protesto eden arkadaşlara, “bizim” arkadaşlara inanır mı bu ülke? Geniş kitleler, en azından Müslüman ahali?

Türkiye’nin önde gelen insan hakları örgütlerinden olan Mazlum-Der, “bizim” arkadaşların maruz kaldığı ağır insan hakları ihlalleriyle ilgili şöyle bir açıklama yayınlamıştı olayların hemen ardından:

“İktidar mensuplarının bu tür protestoların muhatabı olması gayet doğal olup bu protestoları olgunlukla karşılamaları işgal ettikleri makamların gereğidir. Meşru yollarla protesto hakkını kullanan kişilerin yakalama, gözaltı ve tutuklama gibi yollarla sindirilmeye çalışılması kabul edilemez. MAZLUMDER olarak, canlı yayında gerçekleşen bir soykırıma karşı insanlık olarak yaşadığımız çaresizliğin kahredici sessizliğinde, protestocuların susturulmaya çalışılmasını ve insanlara gözdağı verilmesini kınıyor, ifade özgürlüğünü kullanan kişilerin derhal serbest bırakılmasını bekliyoruz.”

Filistin gönüllüsü dokuz genç, işkence ve kötü muamele içinde geçen bir haftanın ardından kamuoyunda yükselen yoğun tepkiler üzerine apar topar serbest bırakıldılar. Haklarında 2911 sayılı Kanuna Muhalefet iddiasıyla dava açıldı.

Söz konusu dokuz genci temsil eden dört avukat 9 Aralık 2024 tarihinde müvekkillerinin maruz kaldıkları devlet şiddetini belgeleriyle ortaya koyan bir suç duyurusu dilekçesini İstanbul Cumhuriyet Başsavcılılığı’na teslim ettiklerinde, işlenen suçları şöyle sıraladılar: İşkence, Nitelikli Kasten Yaralama, Cinsel Taciz, Hakaret, Tehdit, Kamu Görevlisinin Suçu Bildirmemesi ve Görevi Kötüye Kullanma.

Bir sonraki paragrafa geçmeden bu aralıkta biraz durup düşünmeye davet ediyorum sizi. Suçsuz, günahsız Filistin Dostu kadınlara, kızlara, kardeşlerimize “devletin elinin altında” gerçekleştirilen işkenceden, kasten yaralamadan, cinsel tacizden, hakaretten ve tehditten bahsediyorum burada. Bunun ne kadar ağır (bir itham) olduğunu biliyorum, empati yeteneğine sahibim. İftira oklarını kırmak üzere eklemek isterim ki ben bir avukatım ve meslektaşlarımla görüşerek, ifade tutanaklarını ve eklerini incelemiş olarak yazıyorum bu satırları.

Türkiye’de devlet, halkın yoğun Filistin duyarlılığını sivil görünümlü oluşumları/uzantıları aracılığıyla adeta kamulaştırmış durumda. Makbul bir vatandaşlık, makbul bir dindarlık algısı oluşturduğu gibi, bilhassa 7 Ekim 2023’teki tarihi kırılma sonrasında makbul bir “Filistin Davası” edindi kendine.

Dahası ve asıl sorun, bu davasına asla itiraz kabul etmemesi.

Farklı düşünen, itiraz eden, soru soranlara reva görülen muamele baskı, şiddet ve işkence.

Son 2 yılda en az 245 Filistin dostu hakkında adli işlem başlatılmış. Bu insanlardan bir kısmı işkence gördü, bir kısmı gözaltına alınıp serbest bırakıldı, birkaçına şafak operasyonu yapıldı, bir kısmı hapse yollandı, bir kısmı ev hapsine alındı, geriye kalanlar, kendisi bir cezalandırma olan yargılama süreçleri içine sokuldu.

Rahman ve Rahim olan direnmenin adıyla başladık, şiirle bitirelim. Bizi makbul görmeyen devlet için gelsin…

“ey devlet, beni de ötekileştir!
çünkü ötelenen, merkeze göre menzile daha yakındır.
ey devlet, beni de başkalaştır!
çünkü başkalaşan, sana benzemeyi bırakmıştır.
ey devlet, beni de yabancılaştır!
çünkü yabancılaşan, neden sevilmediğini anlayacak kadar
düşünmeye başlamıştır.”